என் காதல் கங்கை

கோவக் கனிவாய் தனிலே

          கொடி முல்லை வளர்ந்து

செவ்விதழ்          மலர

           சிரிப்பொலி தவிழ்ந்து

செங்கதிரான் சிவந்தினம் செய்ய

            அங்கமெல்லாம் தங்கமோ !

மைவிழி              மங்கை 

            தரங்கத்தில் கங்கை

மையிருட்டில் சங்கமென வானில்

            திங்களென நிற்கும் ராணியோ!

பிறைசூடி முடியிலனிந்து 

            ஒளிகுன்றி தாழம்பூ விளங்க

கங்கமொழி நங்கை யாள்

           அலங்குசெய் வனிதையோ !

வாந்தாரகை குழநம் சேர்த்து

             வாவிவாழ் செம்முளரி சரமெடுத்து

அரும்புமல்லி ஆரமொட்டி 

              மணிக்கழுத்தில் மாலையோ!

அவள் மன்மதனின் தேவியோ !!

             செஞ்சந்தண மிடையாள்

அவள் செவ்வரளி இதழாள்

              நல்மொழி வாய்மலர

நின் உள்ளம் உவப்ப

              உயிர் கரையும் உன்னிடத்தே..!!

                                      அன்புடன்,

                                        ஆனந்த்